Burdina Harikorra Osagai Kimikoak

Burdina harikorra bere indar, iraunkortasun eta harikortasun handiagatik ezaguna den burdinurtu mota bat da. Askotan erabiltzen da hainbat industriatan, besteak beste, automobilgintzan, eraikuntzan eta nekazaritzan. Burdin hakorraren konposizio kimikoak funtsezko zeregina du bere propietateak eta errendimendua zehazteko. Artikulu honetan, burdin hakorraren osagai kimikoak eta bere propietateetan dituzten ondorioak aztertuko ditugu.

Karbonoa

Karbonoa da burdin hakorraren elementurik garrantzitsuena, bere indarra eta gogortasuna zehazten baititu. Burdina harikorraren karbono edukia % 3,2 eta % 4,0 bitartekoa da. Karbono-eduki handiagoak indar eta gogortasun handiagoak eragiten ditu, baina harikortasun txikiagoa. Bestalde, karbono-eduki txikiagoak harikortasun handiagoa eragiten du, baina indar eta gogortasun txikiagoak.

Silizioa

Silizioa burdina harikorraren beste elementu garrantzitsu bat da, bere jariakortasuna eta galdagarritasuna hobetzen baititu. Burdina harikorraren silizio-edukia %1,8tik %2,8ra bitartekoa da. Silizio-eduki handiagoak jariakortasun eta galdagarritasun hobea lortzen du, baina indar eta gogortasun txikiagoak. Bestalde, silizio-eduki txikiagoak jariakortasun eta galdagarritasun txikiagoak eragiten ditu, baina indar eta gogortasun handiagoak.

Manganesoa

Burdin harikorrari manganesoa gehitzen zaio bere indarra eta gogortasuna hobetzeko. Burdina harikorraren manganesoaren edukia % 0,15 eta % 0,60 bitartekoa da. Manganeso-eduki handiagoak indar eta gogortasun handiagoa eragiten du, baina harikortasun txikiagoa. Bestalde, manganeso-eduki txikiagoak indar eta gogortasun txikiagoak eragiten ditu, baina harikortasun handiagoa.

Sufrea

Sufrea elementu kaltegarria da burdina harikorrean, haren harikortasuna eta gogortasuna murrizten baititu. Burdina harikorraren sufre-edukia % 0,05etik behera mantendu behar da. Sufre-eduki handiagoak harikortasun eta gogortasun txikiagoak eragiten ditu, baina mekanizazio handiagoa. Bestalde, sufre-eduki txikiagoak harikortasun eta gogortasun handiagoak eragiten ditu, baina mekanizazio txikiagoa.

Fosforoa

Fosforoa burdina harikorraren beste elementu kaltegarri bat da, haren harikortasuna eta gogortasuna murrizten baititu. Burdina harikorraren fosforo-edukia %0,10etik behera mantendu behar da. Fosforo-eduki handiagoak harikortasun eta gogortasun txikiagoak eragiten ditu, baina indar handiagoa. Bestalde, fosforo-eduki txikiagoak harikortasun eta gogortasun handiagoak eragiten ditu, baina indar txikiagoa.

Burdina harikorraren osagai kimikoek funtsezko zeregina dute bere propietateak eta errendimendua zehazteko. Karbono, silizio, manganeso, sufre eta fosforo edukia arretaz kontrolatu behar da nahi diren propietateak lortzeko. Burdin hakorraren osagai kimikoak ulertuta, fabrikatzaileek kalitate handiko eta fidagarriak diren produktuak ekoitzi ditzakete, bezeroen beharrak asetzen dituztenak.